“ เพื่อน ” คือคนที่คอยช่วยเหลือเรา ไม่ว่าเราจะทุกข์ หรือจะสุข
เพื่อนก็ไม่เคยที่จะหนีเราไปไหน พุดไปมันก็แปลกเหมือนกันน่ะครับ คนเราต่างพ่อ
ต่างแม่ อยู่คนละภาค คนละจังหวัด แต่เพราะอะไรทำไมเราถึงได้มาเป็นเพื่อนกัน
คนที่เป็นเพื่อนกันนั้นส่วนมากแล้วจะมีนิสัยคล้าย
ๆ กัน แม้ว่าจะมาต่างที่ แต่สุดท้ายเราก็มาเป็นเพื่อนกัน ในความคิดของผมนั้น
ผมคิดว่า การที่เราจะเป็นเพื่อนกันได้นานนั้น เราต้องรับฟังความคิดเห็น
ให้อภัยซึ่งกันและกัน มีอะไรก็คอยช่วยเหลือกัน
เพื่อนเป็นคนสำคัญอีกคนหนึ่งที่มีความสำคัญกับเราอีกคน
เพราะเพื่อนเป็นคนที่คอยช่วยเหลือเรา คอยให้กำลังใจเรา
ในยามที่เราทุกข์นั้น็มีเพื่อนคอยปลอบ ในยามที่เราสุขนั้น
เพื่อนก็มาร่วมแสดงความยินดีกับเรา
นอกจากครอบครัวแล้วเพื่อนก็เป็นกำลังใจที่สำคัยเหมือนกัน
สุดท้ายนี้ผมขอฝากบทกลอนที่เคยได้อ่านมา
เป็นกลอนที่เกี่ยวกับเพื่อน ซึ่งผมเคยได้อ่านมานานแล้ว แต่ก้ยังจำอยู่ได้
เลยอยากให้ทุกคนได้อ่านบ้าง
จะคบเพื่อน
ขอเตือน ควรเลือกคบ
เพื่อนประจบ
ปอกหลอก ดีแต่พูด
เพื่อนชักชวน
ทางเสีย พาอากูล
เพื่อนไม่หนุน
ยามยาก กลับหนีไกล
เพื่อนที่ดี
ควรมี อุปการะ
เพื่อนไม่ละ
ยามทุกข์ อยู่เคียงใกล้
แนะประโยชน์
ที่ดี มีน้ำใจ
ให้คงไว้ คบหา
พาสุขจริง
เรียบเรียงโดย กิตติกร ชัยชนะ
และ ธนิก เทพกิจ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น